|
تاخیر دردآور ( 2 )
|
|
|
در نوشته دیروز از تمامی خوانندگان مطالبم پوزش خواستم و دلیل آن را هم برایتان نوشتم رخدادهای چند روز اخیر در فرانسه و عملیات تروریستی که جز جنایتی فجیع نام دیگری بر آن نمی توان گذاشت سبب وقفه ایجاد شده در نوشتن هایم بود ؛ به شدت شوکه شده بودم . در اولین نوشته ام پس از چند روز اگر چه دست به قلم بردم اما برایتان نوشتم که بیش از این حوادث تاسف بار و دردناک برخوردها و واکنش های ما که نام انسنا بر خود می گذاریم با چنین وقایعی بسیار دردناک تر و تاسف بار تر از ریشه های پیدایش آن می باشد . همین برخوردها و واکنش هاست که نشان می دهد ریشه های بروز و پیدایش این چنین وقایعی چه هستند و از کجا منشاء می گیرند .
با کمال تاسف و حیرت شاهد موضعگیری های برخی از نشریات داخلی و روزنامه های کشور در قبال این رخداد بودم . آن ها گمان می کنند در یک دنیای بسته و محدود درست به اندازه ستون ها و سطرهایشان مطلب می نویسند . با این رخداد وحشتناک چنان برخورد می کنند که انگار چند خودرو با یکدیگر تصادف کرده اند و جمعی کشته و زخمی شده و ایراد احتمالی از نقص فنی در این خودروها بوده است . وقتی دنیا از این کشتار بی رحمانه و فجیع غافلگیر شده و میزان اعلام همبستگی های جهانی نیز عمق این واقعه را نشان می دهد چرا ما باید دشمنی های کور گذشته را یادآور شویم و فقط مدام تکرار کنیم عواقب اعمال کشورهای غربی همین است .
البته این بار اول نیست ، کمتر از یکسال از حوادث " شارلی ابدو " ، کشتار روزنامه نگاران و حمله به فروشگاه یهودیان در پاریس می گذرد ، جنایت ، جنایت است و ربطی به دین و مذهب ، محل زندگی انسان ها حرفه و درآمدشان ندارد .
حتی نمی خواهیم از تجربه های گذشته درس بگیریم در یازدهم سپتامبر سال 2001 و انفجار برج های دو قلوی نیویورک موضع گیری های به جا قاطع ایران ، کشور ما را در صدر خبرها جا داد . در گذشته و از آن زمان تلاش زیادی صورت می گیرد تا ایران به حمایت از تروریسم متهم شود اما همان رفتارهای متین و منطقی ذهنیت جهانی را تغییر داد . اما این بار نگرانی از اتهام های داخلی و درگیری های قدرت مانع از چنین عملکردی می شود . ما در ابراز همدردی تاخیر داشتیم !
به یازدهم سپتامبر اشاره کردم و به عملکرد نشریات و روزنامه های داخلی که تلاش می کنند وقایع آن زمان را با حملات تروریستی در قلب پاریس مشابه بدانند ، دارای یک منشاء و با یک هدف . البته از بسیاری از جهات شبیه هم هستند عاملان آن از نظر تفکری غیر انسانی یکی هستند . ابعاد و تلفات این دو حمله اگر چه از نظر کمیت با یکدیگر متفاوتند اما به یک اندازه تکان دهنده هستند . اما مگر نه آن که هر سال ، نمی گویم هر روزی که از پیشرفت تمدن بشر می گذرد می باید کمتر غیر انسانی رفتار کرد ؟ انسانیت و عقلانیت را جایگزین چنین رفتارهای حیوانی و ددمنشانه ای کرد ؟ حال با گذشت چهارده سال از آن اتفاق چرا هنوز همان جا هستیم که قبلا بوده ایم ؟ آیا این یعنی پیشرفت تمدن بشری ؟ یعنی افزایش انسانیت و همنوع دوستی ؟
من نمی توانم اسمی بر رویش بگذارم شما بگویید ، شما چگونه نامگذاری اش می کنید ؟ قطعا" این نوشته ها را ادامه خواهم داد ، چرا که این موضوع صلا " و ابدا" موضوع ساده و کوچکی نیست ، استقبال شما هم بسیار خوب بوده پس :
ادامه دارد - دیگر پیمان
نظرات شما عزیزان:
|
|
جمعه 29 آبان 1394برچسب:,
|
|
|
|
| |
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت: